Trudny krok w nowy związek

!!NOWY POST!!

 

Ostatnio ze sporym odzewem spotkał się mój post dotyczący wejścia w nowy związek po jakiejś przerwie, przejściach lub zwyczajnie będąc już po 30, kiedy to zwykle jesteśmy dużo dojrzalsi. W tym wieku zwykle wiemy już czego chcemy, oczekujemy, jak wyobrażamy sobie nasz związek i przyszłość z drugą osobą. Teoretycznie łatwiej nam artykułować nasze oczekiwania i pragnienia ze względu na wiek oraz doświadczenia a mimo to… No właśnie- pragniemy miłości, ale boimy się wejść w to na 100%, gdy nadarza się taka okazja.

 

Z obserwacji, ale i własnych doświadczeń widzę, że nawet kiedy faktycznie spada na nas uczucie, pochłania nas i wprowadza w stan euforii oraz zakochania (które rozwija się w kierunku czegoś poważnego), pojawia się w końcu moment wahania. Nie u wszystkich, ale sporej większość. To, że przez pewien czas było się samemu i przywykło do plusów tej sytuacji sprawia, że czujemy lęk i obawę przed ogromnymi zamianami jakie niesie za sobą życie w parze. Z jednej strony przeraża nas, że może się nie udać i sielanka jaką przeżywamy za chwilę się skończy. Z drugiej zaś nie chcemy by okradziono nas z autonomii, elastyczności, luzu i przestrzeni, jaką daje życie singla. Ciężko nam pogodzić się z tym, jakie zmiany mogą może to za sobą nieść.

 

Całkowicie to rozumiem. Przez długi czas pracowałam sobie na to co jako singiel osiągnęłam i nie mówię tu tylko o dobrach materialnych. Chodzi mi o poczucie własnej wartości, umiejętność spędzania czasu z samą sobą, kontakty z innymi, pracę, życie codzienne itd. Kiedy poznałam W. nagle wszystko przewróciło się do góry nogami, bo mimo że dzieliły nas na początku kilometry, już sam fakt pojawienia się kogoś w naszym życiu, sporo zmienia. Ja również czułam lęk. Nie wiedziałam, jak to będzie i czy spokojne i poukładane przeze mnie życie, jak i moja przestrzeń na tym nie ucierpią. Okazało się jednak, że były to głupie obawy, bo wszystko ostatecznie potoczyło się bardzo naturalnie i fajnie- tak, że sama lepiej bym tego nie zaplanowała.

To, co może Wam pomóc w podjęciu dobrej decyzji, a także zbudowaniu poczucia, że macie obok siebie właściwą osobę to kilka punktów, które warto zweryfikować i odhaczyć. Zamieszczam je poniżej i mam nadzieje, że rozjaśnią Wam troszeczkę w głowie J

 

1. Czy poza uczuciem i pociągiem fizycznym lubimy się z daną osobą i traktujemy ją jak najlepszego przyjaciela? Czy jesteśmy w stanie powiedzieć jej o wszystkim, nie mamy z nią tajemnic i tabu. Czy lubimy wspólnie spędzać razem czas, są rzeczy które nas łączą i które będą sprawiały, że będzie dla nas ważna i atrakcyjna już zawsze?
2. Czy mamy podobne oczekiwania i plany wobec życia i planów na przyszłość? Czy podobnie widzimy życie razem, związek, budowanie nowej rodziny?
3. Temperament- czy pasujemy do siebie pod względem fizycznym i erotycznym. To szalenie istotne, bo ta płaszczyzna zarówno w związku, jak i w życiu po prostu, jest niezwykle ważna. Ma wpływ na nasze samopoczucie, poczucie własnej wartości, seksualność oraz spełnienie i zaspokojenie potrzeby bliskości.
4. Czy zamknęliśmy wszystkie istotne sprawy z przeszłości mogące mieć wpływ na tą relację oraz, czy poinformowaliśmy nowego partnera o wszystkich ważnych kwestiach, o których ma prawo wiedzieć?
5. Czy spędziliśmy ze sobą dostatecznie dużo czasu, aby móc podjąć wiążące decyzje. Czy mieliśmy szansę „sprawdzić się” na różnych polach, w różnych sytuacjach oraz miejscach np., podczas kryzysu, wyjazdów, spotkań z rodziną i przyjaciółmi, w działaniu pod presją itd.
6. Czy mamy świadomość wzajemnych wad i zalet oraz jesteśmy pewni, że damy rade z nimi żyć (biorąc pod uwagę, że z wiekiem wady zwykle się pogłębiają). Na ile zalety są w stanie zrekompensować nam odnalezione wady. Czy te wady dostrzegamy i czy umiemy je dokładnie wymienić- jeśli nie, to znaczy, że nie znamy się dostatecznie dobrze.

 

Mam nadzieję, że ten tekst pomoże Wam w dostrzeżeniu pewnych rzeczy, zachęci do podjęcia próby jeśli czujecie, że dana osoba jest tego warta i sprawi, że poczujecie wewnętrzny spokój.