„Co by było gdyby”…czyli niespełniona ja.

Dziś trochę przewrotnie o tych i dla tych, które być może szukają na nowo lub dopiero teraz, wielkiej miłości i…zaliczyły miłosną wpadkę. Oczywiście nie chodzi mi w tym momencie o dziecko. Chodzi mi raczej o ulokowanie uczuć w niewłaściwym miejscu, albo mówiąc prościej- o nieodwzajemnioną miłość. Skąd te moje przemyślenia skoro sama jestem szczęśliwa i nie mam absolutnie na co narzekać (no może poza tym, że W. strasznie bałagani :P)? A zostałam natchnięta przez koleżanki, z którymi jakoś tak niechcący, weszłyśmy w tematy niespełnionych lub nieodwzajemnionych miłości. Siłą rzeczy więc, wróciłam do czasów pierwszego złamanego serca, łez i innych takich sytuacji, które teraz wydają się tak zabawne a wtedy były prawie końcem świata.

Może to troszkę ciekawe a nawet zabawne, ale my kobiety często przeżywamy takie rzeczy  w dorosłym życiu, tak samo mocno i młodzieńczo jak w podstawówce. Pamiętam swoje pierwsze dziecięce zabujanie. Wypatrywanie Jego, zachwyt nad tym jaki jest super bo i proce umie zrobić i łuk…i do tego tak dobrze się komponował z moim wózkiem dla lalek… Niestety, moja pierwsza miłości nie została odwzajemniona- kolosalna różnica wieku (aż 3 lata!!), odległość i inne przeciwności losu, nie pozwoliły nam być razem. Potem było mnóstwo innych, mniejszych i większych miłości, złamanych serc i łez wypłakiwanych w poduszkę. Wszystkie jednak miały jeden ogromny punkt wspólny- w większości były zupełnie nieracjonalne. I wiecie co? Dopiero teraz to widzę. Zauważam jak wiele było kreacją tej „miłości” w mojej głowie, dopowiadania sobie pewnych rzeczy i sygnałów na siłę, na potrzebę pokazania sobie, że może mam szanse, może się uda. Właśnie to zostaje w naszych babskich główkach nawet gdy mamy 20, 30 czy 40lat. Jak się na kogoś uprzemy, to nie ma zmiłuj. Sama nie wiem czemu. Czy my aż tak bardzo lubimy wyzwania? Sytuację gdy musimy być waleczne, pomysłowe i jak lwice szarpać się o ten „kawałek mięsa”?

Scenariusz zawsze jest taki sam. On nam się spodobał, „bo tak spojrzał”, „bo napisał”, „bo zaskoczył”, „ a ma takie obłędne oczy”… I się zaczyna. Interpretacja każdego gestu, słowa, mrugnięcia i wiadomości. Boże, kiedy sama wracam do takich chwil gdy mi się wydawało, że „ah” i „och” a tu tak naprawdę było tylko smętne „ ołłłł nołłł” i smuteczek… Kurczę, dawałam się sama sobie wkręcać, nawet jako już dojrzała babka! Aż sama się siebie wstydzę teraz (jak my jesteśmy naiwne!). Przypomina mi się okres kiedy wielce zabujana, tłumaczyłam nieoczekiwany wyjazd mojej gimnazjalnej miłości, który był tak naprawdę wyjazdem z inną lub imprezę, którą zorganizował, ale zapomniał mi o tym powiedzieć mimo, że byłam jego dziewczyną. O tym jak mi się wydawało, że w wieku 16 lat może na mnie polecieć taaaaakie ciacho, co to już było na studiach czy, że jak ktoś pisze i piszeeee i robi prezent czy pocałuje to hmmm…to na pewno jest miłość.

Oj dziewczyny, głupie, naiwne i ślepe jesteśmy jak się bujniemy. Takie rzeczy nam można wmówić a jeszcze ile z nich potrafimy sobie wmówić całkiem same i bez pomocy. Zapamiętajcie sobie jedno ( wy wszystkie, które znowu zaczynacie randkować i te, które szukacie dopiero pierwszego męża ;) ), jeśli facet ma Was w dupie, to faktycznie oznacza, że ma was w dupie. Jeśli wciąż niespodziewanie coś mu „wypada”, to nie chce się już spotykać, ale głupio mu Wam o tym powiedzieć. Jak zapomina zadzwonić lub napisać, to znaczy, że o tym nie pamięta i patrz punkt pierwszy (ma Was w dupie). Jeśli mówi jedno a robi drugie, to nie znaczy, że zmienił danie, zapomniał czy cokolwiek innego, tylko że Was okłamuje i jest nieszczery.

Ehh mogłabym tak wymieniać bez końca, ale mam nadzieje, że mniej więcej wiecie o czym mówię. Nie tłumaczcie ich, patrzcie wprost na to co mówią i robią. Nie ma czegoś takiego jak „zapomniałem Ci powiedzieć, że jednak nie zostaje w domu bo mam tyle pracy tylko idę na całonocne balowanie na mieście”, nie ma „ sorry, że po raz 7 nasza randka musi być przełożona bo koniecznie musiałem zostać w pracy”, nie ma też czegoś takiego jak „nie zadzwoniłem bo byłem tak zajęty, że zapomniałem” i przypomniałem sobie po 5 dniach. Takie „przypadki” w przyrodzie nie istnieją ;) Ja wiem, że my sobie umiemy wytłumaczyć, wyjaśnić i przegadać dosłownie wszystko, ale na Boga, nie przekraczajmy pewnych granic, które zrobią z nas idiotki. Serio wolisz być idiotką, ale wmawiać sobie, że go „masz” albo będziesz mieć?

Myślę ile czasu straciłam na tłumaczenie innych, tłumaczenie właśnie takich głupot, próbę oszukiwania siebie i innych którzy mówili: „to nie to, odpuść”. Myślę o tym jak bardzo naiwną zdarzało mi się być. Jak wiele umykało mojej uwadze, ile nie chciałam do siebie w ogóle dopuścić, zagłuszałam, odsuwałam na bok byle dalej. Ile razy czekałam na obiecaną wiadomość, telefon czy spotkanie. Czy tak powinna się czuć fajna kobieta? Powinna się czuć olana? Hmm…może powinna. Choć raz czy dwa, tak profilaktycznie, by dostać po tyłku i wiedzieć, że pewnych błędów się nie popełnia, do pewnych ludzi nie zbliża i pewnych sytuacji i działań nie tłumaczy. A wystarczy to po prostu zrozumieć. Są faceci, którzy są super fajni, ale nie są dla Ciebie. Tacy, którzy jednej złamią serce a innej oddadzą swoje na dłoni. Tacy, którzy Cię milion razy zawiodą i tacy, którzy zawiodą Cię mniej razy niż Ty sama siebie, ale przede wszystkim są tacy o których warto walczyć i tacy, którzy nie zasługują choćby na jedno Twoje spojrzenie… Od Ciebie zależy, których pokochasz.