Facet to świnia

O tym, że facet to świnia śpiewał pewien klasyk polskiej estrady ;) wiemy to również z autopsji i wielu Waszych opowieści. Bywa też, że świnią w związku jest kobieta, ale dziś…skupimy się na panach oraz ich poczynaniach.

W ostatnich tygodniach lawinowo posypały się problemy w znajomych mi kręgach. Koleżanki wpadały się wypłakać czy wyżalić odnośnie tego co tym razem je spotkało. Przyznam, że pewne tematy przewijały się kilkukrotnie i jak to zwykle bywa, dały mi do myślenia. Pierwszy raz od bardzo dawna ja sama stwierdziłam: „cholera, facet to świnia”. Zawiodłam się na paru znajomych panach, zawiodłam się i również na tych znanych bardziej z opowieści niż autopsji i po raz kolejny- nie chwaląc się absolutnie- zderzyłam się z problemami, które zauważałam, wałkowałam tu i rozwiązywałam już wielokrotnie. Poniżej chciałabym opisać po krótce kilka z nich. Być może, któraś z Was, również ma na głowie podobne rozterki i problemy.

 

1. Przyjaciółki z pracy

Na mnie ten temat działa jak płachta na byka. Znam masę takich „przyjaciółek” o iście nieprzyjacielskich zamiarach i panów, którzy są ich wielbicielami, kompletnie niezauważającymi drugiego dna ich poczynań. W tym punkcie musze dodać też, że faceci poza byciem świniami bywają też osłami. I mówię to z pełną odpowiedzialnością –  jeśli chłop myśli, że wiecznie miła, skacząca przy nim jak ping-pong i młodziutka koleżanka z pracy, która jest podwładną, pała do niego takim zachwytem przez wzgląd na jego rozliczne zalety i wygląda Adonisa, to jest…osłem. Takie laski czekają na okazje, zwykle są karierowiczkami, marzą o wielkiej karierze zrobionej szybko i przyjemnie a i chętnie będą również miłą odskocznią dla czepliwej, roszczeniowej, nie będącej wciąż uśmiechniętą oraz seksy, baby czekającej w domu. Nie zliczę nawet ile takich przypadków przerobiłam sama i z przyjaciółkami. Płacz, awantury, oskarżania, nadszarpnięte zaufanie. A jak wiemy wpływ mącących osób trzecich na związek, zawsze jest bardzo odczuwalny i zawsze coś między nami psuje…

 

2. Wenezuelska telenowela

To temat również mi znany. Facet, który kręci, lawiruje, ściemnia, jest taki biedny, rozchwiany, zagubiony. Niby jest kochany, ale ma taką delikatną psychikę, że twoje huśtawki hormonalne połączone z żałobą po psie i dietą to w porównaniu z nim pryszcz. Dałby Ci gwiazdkę z nieba a dzień później bez żalu wystawi Cię z walizkami za drzwi. Niezdecydowany, żałosny, porypany. Tak w skrócie określiłabym ten typ. Budzisz się i każdego dnia czekasz jakie tym razem rewelacje i fajerwerki Ci zapewni. Jednego dnia kocha, innego nienawidzi, kolejnego tęskni a jeszcze następnego wyzywa od najgorszych. Nie wiesz sama na czym stoisz, nie możesz nic zaplanować, przewidzieć a nawet poczuć odrobiny spokoju i stabilizacji- on nie da Ci na to szansy.  Rollercoster proszę państwa.

 

3. Pan niezdecydowany

Zabiegał o Ciebie miesiącami a czasem i latami, wyznawał miłość, obiecywał złote góry, nosił na rękach, zasypywał kwiatami. W końcu uległaś i…nagle koniec. On wiecznie zmęczony, kwiatki od święta, żadnych planów na przyszłość, zero decyzyjności czy deklaracji, mimo że upływają kolejne wspólne miesiące i lata. Kiedy z desperacji zaczynasz naciskać na jego określenie się, przez cały czas słyszysz jak mantrę: „może”, „nie wiem”, „zobaczymy”. Szlag Cię trafia, bo nie dobijasz do kolejnych urodzin, obserwujesz kolejne wychodzące za mąż i rodzące dzieci koleżanki a sama żyjesz w poczuciu, że nie posiadasz nic pewnego. On nagle boi się decyzji, zobowiązań i wielkich słów, którymi do tej pory szastał na lewo i prawo. Teraz jest w nim więcej rezerwy niż gorącego szaleństwa.

 

4. Wszystko mu się należy

Są tacy panowie, którzy wychodzą chyba z założenia, że wszystko im się zwyczajnie należy. Zachwyty, skakanie koło nich, dogadzanie, załatwiania różnych spraw dla nich lub za nich, taniec na stole, Ty w kondycji high class itd. Nie zauważają potrzeby doceniania, pochwalenia, podziękowania, odwdzięczenia się, czy choćby zauważenia włożonego w daną rzecz trudu, wyrzeczeń, serca. To jedna z tych rzeczy, która szczególnie u bliskich mnie wkurza – brak wdzięczności, „dziękuję”, docenienia – tak jakby to było nieważne, konieczne czy wręcz oczywiste. Niewdzięczny chłop to już w ogóle truteń. Mało który tylko zdaje sobie sprawę z tego, że jeśli sam nie oceni tego co ma, prędzej czy później pewnie zrobi to ktoś inny- i wtedy będzie ból.

 

Dziś tylko te cztery, najbliższe mojemu sercu w ostatnich dniach przykłady. Oczywiście na nich się nie kończy i na pewno niebawem, napiszę o kolejnych ;)