Ty wybierasz kogo masz obok

To jakimi ludźmi się otaczamy, z kim przebywamy, kogo towarzystwo nam od powiada a kogo nie, wpływa wbrew pozorom na jakość naszego życia. Po latach stwierdzam, że powiedzenie: „kto z kim przystaje, takim się staje”, ma w sobie mnóstwo prawdy. Przesiąkamy ludźmi z jakimi spędzamy czas, a kontakt z nimi oddziałuje na nas na wielu płaszczyznach.  Dlatego właśnie tak ważne jest otaczanie się odpowiednimi ludźmi.

Dlaczego o tym wspominam? Dlatego, że ludzie obok, to nie tylko towarzystwo z pracy, nie tylko znajomi, z którymi widujemy się w wolnym czasie czy wyjeżdzimy na wakacje, ale też partner, przyjaciółka, rodzeństwo… Tak wiem, że rodziny się nie wybiera, ale rodzina również potrafi być toksyczna i też czasem jesteśmy zmuszeni się od kogoś z tej rodziny odciąć.

To jakie są nasze relacje z najbliższymi, często determinuje to jak czujemy się w domu czy w domach naszych bliskich. Szczególnie nasz dom jednak, powinien być bezpieczną przystanią, ostoją, miejscem, gdzie odpoczywamy, czujemy się dobrze i swobodnie. Jeśli się tak nie dzieje, to znak, że coś poszło nie tak. Wiele osób wzbrania się jednak przed odsuwaniem od siebie bliskich. Boją się, że to coś złego, że się tak nie powinno, nie wypada. Ja jednak uważam, że bardziej nie wypada działać tak na kogoś kogo powinniśmy kochać i na kogo szczęściu powinno nam zależeć. Jeśli się tak dzieje, poddałabym w wątpliwość intencje danej osoby.

Ostatnio jedna z Was napisała mi o siostrze, która zawsze robi coś by burzyć jej szczęście – dotyczy to ingerowania w jej życie i związki. Kieruje nią zawiść i zazdrość. Czy coś takiego powinniśmy akceptować tylko ze względu na wiązy krwi? Wydaje mi się, że nie. To oczywiście przykład pierwszy z brzegu, ale znam ich niestety dużo.

Powinny nas otaczać osoby zaufane, życzliwe, chcące naszego dobra, niekoniecznie bezkrytyczne, bo krytyka kogoś komu na nas zależy, zawsze jest cenna. Takie, których towarzystwie dobrze się czujemy, których obecność nas relaksuje, uspokaja i koi. Ludzie, którzy nas inspirują, uczą, sprawiają, że my sami stajemy się lepsi i mamy więcej energii do działania.

Jak już pisałam ostatnio, dojrzałam do takiego postrzegania relacji międzyludzkich po latach. Stało się to wynikiem nietrafionych przyjaźni i znajomości, które zawsze kończyły się tym, że to ja dostawałam po tyłku. W decydujących momentach wychodziło na jaw kto jest moim przyjacielem naprawdę, a kto kiedy mu wygodnie ;) Zrewidowałam również więzy rodzinne oraz te związane z pracą w różnych miejscach i teraz…cóż, moje grono bliskich mi osób jest naprawdę maleńkie, ale za to zawsze mogę na nie liczyć i jestem przy nich w 100% sobą. W domu również przebywam z kimś, przy kim odpoczywam, relaksuje się i od kogo czerpie inspiracje. Nawet wtedy, gdy on gra na PlayStation a ja piszę czy coś oglądam i milczymy…jest idealnie. Tego i Wam serdecznie życzę.